Przejdź do zawartości

Przebrno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przebrno
Część miasta Krynicy Morskiej
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

nowodworski

Miasto

Krynica Morska

SIMC

0932784

Populacja (2005)
• liczba ludności


100

Strefa numeracyjna

55

Kod pocztowy

82-120 Krynica Morska

Tablice rejestracyjne

GND

Położenie na mapie Krynicy Morskiej
Mapa konturowa Krynicy Morskiej, w lewym dolnym rogu znajduje się punkt z opisem „Przebrno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Przebrno”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Przebrno”
Położenie na mapie powiatu nowodworskiego
Mapa konturowa powiatu nowodworskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Przebrno”
Ziemia54°21′21″N 19°21′23″E/54,355833 19,356389

Przebrno (niem. Pröbbernau) – część miasta Krynica Morska[1], w województwie pomorskim, położona na Mierzei Wiślanej, nad Zalewem Wiślanym[2].

Informacje ogólne

[edytuj | edytuj kod]

Przebrno jest oddalone o około 3,5 km na południowy zachód od centrum Krynicy Morskiej[2], natomiast około 3,1 km na zachód leży wieś Skowronki[2].

W Przebrnie odbywają się obozy letniskowe dla dzieci i młodzieży.

Przyroda

[edytuj | edytuj kod]

W XIX wieku z okolic Przebrna podano rzadki (obecnie w Polsce wymarły) gatunek sieciarki – pazurecznika wielkiego[3].

Około 800 m na północny wschód od Przebrna znajduje się rezerwat przyrody Buki Mierzei Wiślanej[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Kamień graniczny w pobliżu dawnego przejścia granicznego Przebrno (Pröbbernau). Znajduje się (2014) w oryginalnym miejscu, na granicy między Wolnym Miastem (FDFreie Stadt Danzig), a Prusami Wschodnimi (widoczna jest przeróbka: PPreußen na DDeutschland). Granica istniała w tym miejscu od 24 grudnia 1920 roku do 1 września 1939 roku. W poprzek Mierzei Wiślanej wyznaczało ją 17 kamieni.

Wieś należąca do Mierzei Wiślanej terytorium miasta Gdańska położona była w drugiej połowie XVI wieku w województwie pomorskim[4].

W latach 1920–1939 koło osady przebiegała granica między Niemcami a Wolnym Miastem Gdańsk.[2] Podczas II wojny światowej na obszarze miejscowości znajdował się podobóz (Pröbbernau) niemieckiego obozu koncentracyjnego Stutthof. Jego więźniowie w latach 1939–1945 zbudowali obok miejscowości Polder Przebrno chroniący mierzeję przed powodziami sztormowymi na Zalewie Wiślanym[5].

W 1948 roku wprowadzono urzędowo polską nazwę Przebrno w miejsce niemieckiej Pröbbernau[6][7].

Do 1990 roku Przebrno było wsią w gminie Sztutowo[8].

W 1991 roku Przebrno wraz z innymi miejscowościami utworzyły miasto Krynica Morska[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. ws. wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  2. a b c d e Żuławy Wiślane : mapa turystyczno-krajoznawcza : skala 1:100 000. Gdańsk – Warszawa: Demart, 2004. ISBN 83-89472-34-1.
  3. Carl Gustav Alexander Brischke, Bericht über eine zoologische Excursion nach Seeresen im Juni 1886, „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft Danzig – NF”, 6 (4), 1887, s. 73–91 (niem.).
  4. Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w.: rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 129.
  5. Delta Wisły : powyżej i poniżej poziomu morza. Nowy Dwór Gdański: Stowarzyszenie Żuławy ; Lokalna Grupa Działania Żuławy i Mierzeja, 2010, s. 40–42. ISBN 978-83-929791-2-8.
  6. Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 czerwca 1948 r. (M.P. z 1948 r. nr 59, poz. 363, s. 15)
  7. Arkusz 1682 Kahlberg-Liep. W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. OKH/GStdH; Reichsamt für Landesaufnahme, 1944.
  8. Ministerstwo Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska, Główny Urząd Statystyczny: Wykaz urzędowych nazw miejscowości w Polsce. T. 3, P-Ż. Warszawa: Wydawnictwa Akcydensowe, 1982, s. 54.
  9. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1990 r. (Dz.U. z 1991 r. nr 2, poz. 8)